INSULINOOPORNOŚĆ – krok od cukrzycy

Światowy Dzień Cukrzycy obchodzimy 14 listopada, jednak o chorobie warto pamiętać każdego dnia. Myślisz sobie: nie mam cukrzycy, więc temat mnie nie dotyczy – niekoniecznie. Cukrzyca typu 2 to aktualnie jedna z najczęstszych chorób cywilizacyjnych, a głównym mechanizmem prowadzącym do niej jest insulinooporność. Ponownie myślisz sobie: nie mam insulinooporności, więc nie muszę się martwić. Niestety po raz kolejny napiszę to samo – niekoniecznie. Co to jest insulinooporność i jak ustrzec się przed cukrzycą?

Insulinooporność a cukrzyca – czy jest się czego obawiać?

Średnio co 4 moja klientka piszę mi w ankiecie, że ma IO. Dzisiaj więc zajmiemy się insulioopornością. Problem ten objawia się najczęściej ogólnym zmęczeniem i brakiem chęci do działania, problemem ze zbyt dużą wagą ciała i trudnością z jej zmniejszeniem, oraz sennością po spożyciu posiłków bogatych w węglowodany. Osoby, które zgłaszają się do lekarza, zwykle uskarżają się na jeden problem – obniżenie masy ciała jest niemożliwe, nawet wtedy, gdy stosują dietę.

Każdy z nas ma inną wrażliwość na insulinę. Czasem o insulinooporności mogą decydować predyspozycje genetyczne, niejednokrotnie zależy to od stylu życia. Nadciśnienie tętnicze, nadwaga, otyłość, zaburzenia lipidowe, a nawet zaburzenia miesiączkowania – insulinooporność i problemy z nią związane mogą skutecznie utrudniać nasze codzienne funkcjonowanie. Co to jest insulinooporność i jak ją rozpoznać?

PAMIĘTAJ: zlekceważona insulinooporność prowadzi do cukrzycy typu 2 oraz negatywnie wpływa na Twoje samopoczucie, zdrowie, oraz walkę o szczuplejszą sylwetkę!

Co to jest insulinooporność?

Insulina to hormon wytwarzany w trzustce. Jego główną rolą jest zmniejszanie stężenia glukozy we krwi. Insulinooporność pojawia się wówczas, gdy tkanki naszego organizmu przestają być wrażliwe na działanie insuliny. Osłabione działanie insuliny trzustka próbuje naprawić zwiększoną produkcją hormonu, a to zwykle u osób z insulinoopornością powoduje zwiększenie masy ciała.
Ja na bazie swojego doświadczenia, często rozpoznawałam ten problem po nierównomiernym rozłożeniu tkanki tłuszczowej u moich podopiecznych. W przypadku problemów z gospodarką cukrową tkanka tłuszczowa lokuje się w większości w okolicy talii i bioder. Zwiększony poziom cukru we krwi może objawiać się napadami głodu i podjadaniem między posiłkami. Jak rozpoznać insulinooporność – przedstawię Ci objawy, na które warto zwrócić uwagę!

Insulinooporność – objawy

Tym, co może świadczyć o zaburzeniu poziomu cukru we krwi i prawdopodobnej insulinooporności, jest często brak energii oraz zwiększony apetyt, a przede wszystkim wzrost masy ciała, zwłaszcza na brzuchu. Osoby, które dotyka insulinooporność, borykają się z tzw. otyłością brzuszną. Jeśli podejrzewasz insulinooporność, objawy to również często wzmożona senność po posiłkach. W wynikach badań często obserwuje się podwyższony poziom trójglicerydów i nadciśnienie tętnicze. Bywa, że bagatelizujesz objawy lub traktujesz je jako efekt przepracowania, braku odpoczynku lub nadmiernego stresu.

Ok, mam objawy i co teraz mam zrobić?

Po pierwsze – nie panikuj. Jeżeli do tej pory jadłaś byle co, były to przetworzone produkty, często w Twojej diecie przeważały produkty z dużą zawartością węglowodanów – czas to zmienić. Jeśli podejrzewasz u siebie insulinooporność, przyczyny mogą leżeć w nieprawidłowych nawykach żywieniowych.

10 ważnych wskazówek dietetycznych
• Nie podjadaj pomiędzy posiłkami – myślenie „jedno ciasteczko jeszcze nikomu nie zaszkodziło” może być w tej sytuacji zgubne.
• Nie dosładzaj herbaty/kawy cukrem – lepszy będzie erytrytol.
• Nie pij słodzonych napojów – to bomby cukrowe!
• Zrezygnuj z picia soków z owoców, nawet tych świeżo wyciskanych. Jeżeli koniecznie chcesz je wypić, nie rób tego pomiędzy posiłkami.
• Ogranicz ogólną podaż węglowodanów w diecie, ale nie eliminuj ich całkowicie.
• Mając do wyboru dwa produkty o podobnych wartościach odżywczych, wybieraj ten z niższym IG (tabele z indeksem glikemicznym znajdziesz w Google).
• Czytaj etykiety produktów, które spożywasz – dopisek FIT lub ZERO nie oznacza, że produkt ma niską ilość cukru.
• Do słodkich potraw dodawaj zawsze cynamon – reguluje on poziom cukru we krwi.
• Lekki deficyt kaloryczny jest wskazany, czyli spożywanie troszkę mniej kalorii niż potrzebuje Twój organizm do utrzymania wagi.
• Unikaj tłuszczów trans, ale nie eliminuj zdrowych tłuszczów z diety, one są bardzo ważne i bardzo pomocne, chociażby dla lepszej kontroli apetytu

Odpowiednie posiłki znajdziesz na moim blogu, a cały schemat diety w moim e-booku „MÓJ PLAN – TWÓJ EFEKT”.

Po drugie – aktywność fizyczna. Jeżeli do tej pory nie ruszyłaś się z kanapy, zacznij chodzić na spacery. Jeżeli Twoją jedyną aktywnością fizyczną był krótki spacer, to postaraj się na nim troszkę zmęczyć, zwiększając jego tempo. Nie przesadzaj, ale miej na uwadze fakt, że osoby o dużej aktywności fizycznej, które nie boją się intensywnego wysiłku fizycznego, nie mają praktycznie nigdy problemów z gospodarką cukrową.
Po trzecie – idź na badania. Zacznij od zrobienia morfologii, określ poziom glukozy na czczo, poziom witaminy D3 oraz poziom cholesterolu (całkowity, LDL i HDL).  Za jednym razem skontroluj też tarczycę (TSH, ft3, ft4, anty TPO i anty TG) – co jakiś czas warto takie badania wykonać. Pamiętaj, że zwiększoną predyspozycję do insulinooporności mają osoby, które mają wśród bliskich krewnych osoby, chorujące na cukrzycę typu 2, a także kobiety ze zdiagnozowaną w ciąży cukrzycą ciążową.

Co dalej? To zależy od wyników badań. Jeżeli poziom glukozy jest ponad normę, należy skonsultować się z lekarzem. Najprawdopodobniej zleci on wykonanie testu obciążenia glukozą i/lub zapisze lek, którego substancją czynną jest metformina. To jak będzie prowadzone leczenie, leży w gestii lekarza, ale Ty pamiętaj – metformina mimo dużej skuteczności ma sporo efektów ubocznych. Nie opieraj sukcesu w walce z IO tylko na lekach, weź też sprawy w swoje ręce! Zmień nawyki żywieniowe, wprowadzać aktywność fizyczną i pomagaj sobie suplementami diety, które w przypadku walki z IO są bardzo skuteczne.
Stosując leki oparte na metforminie koniecznie uzupełniaj witaminy z grupy B oraz w szczególny sposób dbaj o florę bakteryjną jelit!

Insuliooporność – jak sobie z nią poradzić?

Co zrobić gdy wyniki wyszły poprawnie, ale Ty masz objawy świadczące o tym, że gospodarka cukrowa może nie działać poprawnie, czyli masz mało energii, większą ilość tkanki tłuszczowej w okolicy talii, oraz senność po posiłkach zawierających węglowodany? Tak jak pisałam wcześniej: zmień sposób żywienia, oraz wprowadź aktywność fizyczną (lub zwiększ jej intensywność).

Dodatkowo warto rozważyć użycie suplementów specjalistycznych. Tu polecam szczególnie Berberyne – substancję roślinną, której działanie jest bardzo zbliżone do leku, który używa się przy insulinooporności (wspomnianej wcześniej metforminy). Jest to bardzo skuteczny suplement, a dodatkowo nie powoduje, w przeciwieństwie do metforminy, efektów ubocznych. Suplementując Berberynę mamy szansę na obniżenie poziomu cholesterolu, zwiększenie odporności i zmniejszenie stanów zapalnych. Idealnym uzupełnieniem Berberyny jest cynamon który wpływ na regulację cukru we krwi.

Mam nadzieję, że Cię tym wpisem nie przestraszyłam – nie to jest moim celem. Portal powstał m.in. z myślą o tym, żeby uświadamiać Ci problemy i podpowiedź jak można je rozwiązać. W ostatnich latach wszyscy zyskaliśmy: pojawiły się nowe technologie i udogodnienia. Pojawiło się też wiele czynników, które spowodowały, że nasze organizmy robią się słabsze.

Przetworzone jedzenie z dużą zawartością cukrów i tłuszczów trans to jedno z nich. Jest to czynnik, przed którym ciężko uciec nam, naszym rodzicom, dziadkom, dzieciom. Powoduje to masę różnych chorób i problemów zdrowotnych, które często swój początek mają w otyłości.

Ja wskazuję problem Tobie, Ty wskaż go swojemu mężowi, mamie i przyjaciółce.

Czasami mała zmiana stylu życia powoduje dużą zmianę jego jakości, dlatego warto propagować aktywność i zdrowy model odżywiania – szczególnie wśród osób, na których zależy nam najbardziej.

Artykuł ten nie jest przeznaczony do diagnozowania, ani leczenia chorób. Nie jest alternatywą do kontaktu z lekarzem, ani nie nakłania do zaprzestania leczenia.

Zastosowanie się do treści zawartych w tym artykule jest wyborem czytelnika i przejmuje on pełną odpowiedzialność za swoje czyny.